ЭРЗИМАН

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) рикӀин хиял, тамарзлу кар, кас. Вун эрзиман я, бахтавар. Е. Э. Бахтавар. Ви хуш дидар акун зи эрзиман я... Е. Э. Яр. Хуьруьг Тагьир паталди Советрин власть кьилиз акъатай пак хиял, чӀехи эрзиман, бахтавар уьмуьрдик кутунвай дерин умуд тир. А. С. Хуьруьг Тагьир. Амма девирар акӀ элкъвена хьи, чи эрзиманриз акси кьуватар майдандиз атана. За... «Азербайжандин жегьилар» газетдин махсус корреспондентвиле,. гуьгъуьнлайни Хачмазда районрин уртах «Халкьарин дуствал» газетдин кьилин редакторвиле кӀвалахна. ЛГ. 17. VӀ. 2) (чӀехи гьарфуналди - Э) эркекдин хас тӀвар: Эрзиман.

ЭРЕНЛАР
ЭРЗИМАН

Значение слова в других словарях