BOŞAMAQ
глаг. давать, дать развод (жене)
f. İzdivacını ləğv etmək, arvadından ayrılmaq, əlaqəsini kəsmək. Arvadını boşamaq
Полностью »f. to divorce (d.), to give* a divorce; bir kəsi ~ to divorce smb., to give* smb. a divorce; O, arvadını boşadı He divorced his wife, He gave his wife
Полностью »BOŞAMAQ (arvadından ayrılmaq) [Zinyət Eyvaza:] Mən getmirəm, sən məni boşamalısan (B.Bayramov); DALINDAN DƏYMƏK (fr
Полностью »Boş sözü “sərbəst, azad” deməkdir. Onun üzərinə -a şəkilçisi artırmaqla azad olmaq mənasını verən boşamaq feili əmələ gətirilib
Полностью »