gopamaq
гл. рах. 1. вегьин, гатун, ягъун, чуькьуьн, кекисун; 2. кил. goplamaq.
gopamaq bax 1. goplamaq; 2. döymək I
f. dan. 1. Döymək, vurmaq, çəkmək, ilişdirmək. [Məmmədəli:] Bacıoğlu! …O qədər goparam cəmdəyinə, şişib dama dönərsən