kəcqabırğa
прил., сущ. рах. чӀуру дам квай, терс, терсе, гьуьжеткар (мес. кас).
sif. və is. dan. Tərs, inadcıl, höcət. Kəcqabırğa adam. – Mən onun ağzı xeyrə açıldığını görməmişəm. Zalım oğlu kəcqabırğadır