прил.
1. честный (не запятнанный чем-л. предосудительным, не опороченный чем-л.)
2. отстаивающий свою или чью-нибудь честь, достоинство
3. смелый, храбрый, мужественный
sif. Öz vətəninin, xalqının, yaxın adamlarının qeyrətini çəkən, şərəf və namusunu qoruyan. Hər birimiz guya millətin ən qeyrətli hamisi, canıyananı do
Полностью »1. ревностный, старательный, усердный; 2. заступающийся за свою или чью-нибудь честь, оберегающий свои или чьи-нибудь честь, достоинство;
Полностью »прил. гъейрат авай, гъейратлу (вичин халкьдин, дигедин, мукьвабурун гъейрат чӀугвадай).
Полностью »QEYRƏTLİ Molla Nəcəfqulu özünü qeyrətli müsəlmanlardan hesab edirdi (N.Nərimanov); QEYRƏTMƏND (köhn.) Sənsən İranı eyləyən ehya; Yox sənin tək vücudi-
Полностью »QEYRƏTLİ – RƏZİL Ağa Əli tərəqqipərvər iranlıların ən qeyrətli, ən məsləkli cavanlarından idi (Çəmənzəminli); Haramzada!
Полностью »