прил.
1. богомольный, набожный
2. разг. молящийся за кого-л., о чём-л.
sif. köhn. Daima dua oxumaqla, ibadətlə məşğul olan adam; dindar, mömin. Nitqi həqiqətli, sözü fal kişi; Ağzıdualı qoca baqqal kişi
Полностью »прил. куьгьн. сивел дуьа алай, капӀ-тӀят ийидай, ибадатдалди машгъул тир; диндар, муъмин.
Полностью »