abırlı
abırlı
sif. 1. Həyalı, ismətli, utancaq, namuslu. Abırlı qız. – Abırlı abrından qorxar, abırsız nədən qorxar? (Ata
Полностью »I прил. 1. опрятный 2. приличный, пристойный 3. порядочный, скромный. Mən onu abırlı adam hesab edirdim я считал его порядочным человеком, abırlı qızl
Полностью »1. стыдливый; пристойный, нравственный; 2. приличный, порядочный, скромный, солидный;
Полностью »s. decent, decorous, moral; abırlı olmaq to be* decent / moral / decorous; abırlı paltar decent clothing
Полностью »прил. 1. абур авай, ягь авай, намус авай, регъуь (мес. руш); 2. пер. ихтибар авай, гьуьрмет авай (мес
Полностью »sif. décent, -e ; pudique ; modeste ; honnête ; sérieu||x, -se ; imposant, -e ; ~ olmaq être modeste (simple, pudique, honnête, sérieu||x, -se)
Полностью »ABIRLI – HƏYASIZ Arvad, Səfər pis oğlan deyil, atası da bir abırlı kişidir (Ə.Haqverdiyev); Tez ol aç qapını, həyasız qarı! (A
Полностью »