[ər. Allah və fars. pərəst] сущ. аллагьперес; диндар.
I. i. 1. devout person; 2. pilgrim II. s. devout, pious, religious
dindar — mömin
I прил. боголюбивый, набожный, богомольный II сущ. богомолец, богомолка
is. dévot m ; pieux m
is. [ər. Allah və fars. pərəst] Allaha inanan, Allaha sitayiş edən; dindar
боголюбивый, набожный