die; -, -n jest, ağız-burun əymə
vr sich ~ özünü aparmaq, rəftar etmək, davranmaq; er gebärdet sich wie ein Kind o, uşaq kimi rəftar edir (davranır)
die; - işarə dili
vt doğmaq, balalamaq, dünyaya gətirmək
die; -, -¨ uşaqlıq, ana bətni, balalıq
das; -s, - bina, tikinti
adj. əliaçıq, səxavətli
die; - əliaçıqlıq
das; -(e)s, -e 1. sümük(lər); 2. nur pl. skelet
das; -(e)s hürmə, hürüş
vt 1. vermək (j-m/bir kəsə), ixtiyarına vermək; 2. (schenken) bağışlamaq; 3. (liefern) təmin etmək; çatdırmaq; 4
der; -s, -verən; Geldgeber maliyyələndirən, pul verən
das; -(e)s, -e 1. dua; 2. (rituelles) namaz; fig. ins ~ nehmen töhmət etmək, məzəmmət etmək
das; -(e)s, -¨er dua kitabı
s. bitten
die, -, -n təsbeh
der; -(e)s, -e azan; zum Gebet rufen əzan vermək
der; -s, -azan verən, müəzzin, azançı
das; -(e)s, -e 1. (Bereich) sahə; auf dem ~ sahəsində; 2. (Staatsgebiet) ölkə ərazisi, ərazi pl…
vt 1. əmr etmək; 2. (erforderlich machen) icab etmək, tələb etmək; vi hökm sürmək, hökmranlıq etmək (über A/-ə)
der; -s, - hökmdar, əmir
adj. amiranə, bir hökmdar kimi; təkidli
die; -, -en ərazının genişləndirilməsi
das; -s, - 1. qurum; formasiya; əsər, yaradıcılıq məhsulu; 2. (Produkt der Phantasie) xəyali şey
adj. təhsilli, aydın, ziyalı, fazil, fikriaçıq, gözüaçıq, açıqfikirli, bilgili, elmli
das; -s zəng səsi, cınqıltı
das; -s, - dağlar, dağlar silsiləsi
adj. dağlıq
der; -(e)s, -¨e dağ silsiləsi
das; -es, -e 1. dişlər, çənə; 2. (künstliches) taxma dişlər, süni dişlər pl.; 3. (beim Pferd) dəhnə, yüyən ağızlığı
das; -s, - techn. körük, üfürmə aləti
adj. güllü, çiçəkli
das; -(e)s soy, nəsil, mənşə
adj. əyri, əyrili
s. gebären; adj. doğulmuş, anadan olmuş; ~ werden anadan oller əsl sənətkar; ich bin am …. geboren mən …
s. bergen; adj. əmin
die; - əminlik, əminamanlıq, güvən, etimad; rahatlıq, qayğıkeşlik; təhlükəsizlik, toxunulmazlıq
das; -(e)s, -e 1. (Befehl) əmr; 2. (Gesetz) yasa, qanun, hökm, əhkam; die zehn ~e on əmr; on hökm; zu ~ stehen D -in əmrinə hazır olmaq; das ~ der Ver
s. brennen; adj. qovrulmuş, yandırılmış, yanmış
der; -(e)s, -¨e 1. nur sg. işlətmə, istifadə etmə; von et. ~ machen bir şeydən istifadə etmək; 2. nur pl
vt işlətmək, istifadə etmək; er ist zu allem zu ~ hər iş əlindən gələr,; er ist zu nichts zu ~ o heç nəyə yaramaz
die; -, -en istifadə etmə üsulu, işlədilmə üsulu, düsturüləməl (dəsturüləməl)
adj. istifadəyə yararlı, istifadəyə hazır olmuş
der; -(e)s, -¨e məişətdə işlənən şey
adj. istifadə olunmuş, köhnəlmiş
das; -(e)s, -e köhnə maşın, işlənmiş maşın
die; -, -n ikinci əldən mal, işlənmiş mal
das; -(e)s, -e dadsız içki
adj. çox işlədilən, adət olmuş, istifadə olunan, mərsum; wenig ~ azişlənən
vt çatışmamaq; es gebricht mir an Geld pulsuzluq çəkirəm