der; -s, -¨ bostan, dirrik
der; -s, - göyərtisatan, tərəvəzçi; baqqal
das; -(e)s, -er 1. (Seele) ruh, can; könül; dəb; 2. (Gefühl) hiss, duyğu; sich (D) et. zu ~e führen ləzzətlə yemək
adj. 1. (gutmütig) xoşqəlb; 2. (freundlich) səmimi; 3. (behaglich) rahat, sakit; die ~e Ecke sakit yer, dinc yer
die; - rahatlıq, sakitlik
die; -, -en xuy, xasiyyət, təbiət
die; -, -en həyəcan, hirs, affekt
adj. ruhi xəstə
die; -, -en əhval, əhvali-ruhiyyə, kef, ovqat
das; -s, -e gen, jen
s. nennen; adı çəkilən, adı deyilən
s. genesen
adj. 1. (exakt) dəqiq; ətraflı, təfərrüatı ilə, təfsilatı ilə; düz, eynən, eyzən; du siehst ~ wie dein Bruder aus sən düz (eynən/eyzən) qardaşına bənz
adj. doğrusu, əslində
die; - dəqiqlik, diqqətlik, diqqət, səliqə(lilik); təfsilat
adj. düz belə, elə belə, elə bu cür
adj. o qədər, o dərəcə
der; -en, -en jandarm, əmniyyə
die; -, -n jandarma
die; - jenealoji
adj. xoş, xoşagələn; qəbul oluna bilən, uyğun
vt 1. (billigen) təsvib etmək; 2. (bewilligen) icazə vermək, bir şeylə razılaşmaq; 3. (behördlich) təsdiq etmək; 4
die; -, -en təsvib; icazə; razılıq, təsdiq; die ~ erteilen icazə vermək
adj. 1. meylli, həvəsli, mail; 2. fig. j-m ~ sein bir kəsə iltifatlı olmaq
der; -s, -e u. -¨e general
die; - ümumi əfv, əfvi-ümumi
der; -s, -en baş müdir, ümum müdir
vt ümumiləşdirmək
die; -, -n axırıncı məşq
der; -(e)s, -¨e baş qərargah
der; -(e)s, -s ümumi tətil (Süd. : a. ümumi etisab)
die; -, -en ümumi iclas; qurultay
die; -, -en nəsil; von ~ zu ~ nəsildən nəslə
der; -(e)s, -e nəsillərin münaqişəsi
der; -s, -en generator
adj. ümumiyyətlə
vi sağalmaq, şəfa tapmaq, toxtamaq, aynımaq, dincəlmək, dirilmək, yaxşılaşmaq, eyiləşmək, koruxmaq; dial
die; - sağalma, şəfa, sağlamlaşma, yaxşılaşma, aynıma, babatlıq, dincəliş, koruxma, toxtama
die; - genetika
adj. genetik
adj. dahi, dahiyanə; Person yaradıcı; ~e Idee dahi fikir
die; - yaradıcılıq, dahilik, düha
das; -(e)s, -e peysər; j-m das ~ brechen bir kəsi qara günə salmaq
das; -s, -s dahi, zəka
vr sich ~ utanmaq, sıxılmaq, xəcalət çəkmək (zu Inf. / -məyə)
adj. 1. (Speise) yeməli, yeyilə bilən;2.(Getränke) içilə bilən, içməli
vt 1. (Speise) yemək; 2. (trinken) içmək; 3. (Freude empfinden) -dən ləzzət almaq; -dən zövq almaq, həzz almaq, dad almaq; 4
der; -s, - kefcil, kef aparan, ləzzət aparan; ağzının dadını bilən, əhli-kef
die/pl. cinsiyyət orqanları, tənasül üzvləri
der; -s, -e gr. yiyəlik hal