adj. 1. cilovsuz; 2. azğın, həddini bilməyən, qarşısıalınmaz
die; - azğınlıq, ölçü-süzlük; ədəbsizlik
vt 1. cilovlamaq, yüyənləmək; 2. qarşısını almaq, dayandırmaq
die; - tutma, tutub saxlama
adj. arasız; sürətli, yeyin
vi kibritlə oynamaq, diqqət etmədən kibrit yandırmaq
vi 1. od tutmaq, alışmaq; partlamaq; 2. (Motor) işləmək; vt odlamaq, alışdırmaq; partlatmaq
adj. 1. yandırıcı; 2. fig. coşğun, coşqun, hərarətli, həyəcanlı
I der; -s, - mil. fitil, bomba fitili II die/pl. kibrit
das; -es, -¨er kibrit
das; -s, - piston, kapsul
die; -, -n (Auto) odlama şamı
der; -s, - (Auto) yandırma (işəsalma) açarı, kontakt
die; - odlama fitili, fitil
der; -(e)s, -e 1. partlayıcı maddə; 2. nur sg. fig. bir münaqişənin səbəbi
die; -, -en 1. yanma; alışma; 2. (Auto) kontakt
adj. 1. uyğun, qaydalara uyğun olan, qabil; e-e ~e Arbeit qabil iş, yaxşı görülmüş iş; 2. F yaxşı, güclü, təntənəli; wir werden ~ feiern biz təntənəli
vi 1. (Schlange) dilini tərpətmək; 2. (Flamme) burulmaq
das; -s, - 1. dilçək; 2. (an der Waage) ox, mil; fig. ~ an der Waage sein bir qərarda və ya sonucda (nəticədə) təsirli olan
Sürix
vi hirslənmək; j-m ~ bir kəsə hirslənmək
s. zwingen
der; -(e)s, -¨e 1. (Notwendigkeit) çarəsizlik, əlacsızlıq məcburiyyət; 2. (Druck) basqı, təzyiq; 3. (Gewalt) zorakılıq, zorba-zorluq; 4
adj. azad, qeyri-məcburi
die; -, -n məcburi istiqraz, məcburi borc vermə
die; - icbari (məcburi) əmək, icbari iş; islah işi
der; -(e)s, -e məcburi iqamət
die; -, -en məcburi yedirtmə
die; -, -en istibdad, despotizm
die; -, -n dəli pəncəyi
die; -, -n fəlakətli vəziyyət
adj. məcburi, icbari; adv. istər-istəməz, labüd(ən)
die; -, -n 1. məcbur etmə tədbiri, məcburi ölçu götürmə pl., məcburiyyət metodları pl.; 2. pol. siyasi təzyiq tədbirləri pl…
adj. məcburi
das; -s, - təzyiq vasitələri, məcburiyyət vasitələri
die; -, -en məcburi sığorta
die; -, -en jur. məcburi satış
die; -, -en jur. məhkəmə qərarının (hökmünün) hə-yata keçirilməsi
die; -, -en psych. beyinə girmiş təsəvvür, əl çəkməyən (məcburi) təsəvvür
adv. məcburi olaraq, zorla
adj. iyirmi
der; -s, - 1. F iyirmi-otuz yaşlı adam; 2. Pl. iyirminci illər
adj. iyirmi qat
adj. iyirmi yaşlı, iyirmi illik; iyirmi yaşında
adv. iyirmi dəfə
adj. iyirminci
adv. daha doğrusu, məhz; gərçi; ich kenne ihn ~, aber… daha doğrusu onu tanıyıram, əmma…; und ~ yəni…; diese Tasche ist ~ schön, aber sie ist auch seh
vt dürtmək, soxmaq; vr sich ~ soxulmaq, dürtülmək(durch A/-in için-dən, -in arasından)
der; -(e)s, -e məqsəd, amac; ehtiyac; zu welchem ~ will er das haben? bunu nə məqsədlə istəyir?, bunu nə üçün istəyir?; das hat keinen ~ faydası yoxdu
adj. müəyyən məqsəd üçün