ausbrechen

vt 1. sındırmaq, sındırıb qopartmaq; 2. (erbrechen) qusmaq; vi 1.sınmaq; 2. (Sträfling) qaçmaq; 3. (entstehen) baş vermək, coşmaq; 4. (Panik, Seuche, Gewitter) qopmaq; 5. (Krieg) başlamaq; 6. (aus e-r Einkreisung) mühasirədən çıxmaq, mühasirəni yarmaq; in Tränen ~ ağlamağa başlamaq; in Lachen ~ qəhqəhə ilə gülmək
ausborgen
Ausbrecher