s. authoritative
nüfuzlu — səlahiyyətli — etibarlı
прил. разг. авторитетный см. nüfuzlu (в 1 знач.)
sif. compétant,-e ; autoritaire ; ~ alim le savant d’une haute compétence scientifique
sif. Nüfuzlu, səlahiyyətli, kütlə içərisində nüfuzu, etibarı, hörməti olan; sözükeçən. Avtoritetli müdir