sif. Adətkərdə, öyrəşmiş, adət etmiş, vərdiş eləmiş, alışmış. Mən torpağı bölünməyə öyrəncəliyəm; Heç qazanan görməmişəm bölənləri də… M
Полностью »bax öyrəncə(k)li. [Arvad:] A kişi, sən onların evini yıxırsan. Öyrəncək olurlar. M.Hüseyn.
Полностью »прил. см. öyrəncəkli, öyrəncəli. Öyrəncək olmaq иметь привычку что-л. делать; быть приученным
Полностью »sif. və is. Özünü çox öyən, tərifləyən, özünü tərifləməyi sevən, öyüncək (adam).
Полностью »...“ağıl, bilik” mənasında qeydə alınıb. Öyrətmək, öyüt sözləri də öyünməklə kökdaşdır. İndi öyünmək kəlməsi lovğalanmaq sözünün sinonimi kimi işlədili
Полностью »...взрослому, незрелый, наивный; ребяческий, ребячий (о взрослых). Uşaq öyüncəkliyi ilə с ребячьим самохвальством, uşaq mülahizəsi (mühakiməsi) ребяческ
Полностью »