“Üfunətləndirmək”dən f.is
сущ. от глаг. üfunətləndirmək
üfunətləndirmə
f. Üfunətlənməsinə, pis qoxu verməsinə səbəb olmaq; iyləndirmək. Səliqəli maldarlar çöldən naxır qayıdan zaman oğul-uşağı düzərlər qapılara ki, camışl
глаг. дать вонять, дать испускать, распространять смрад
üfunətləndirmək
гл. пис ни (ял) кутун, пис ни (ял) атуниз (гьатуниз) себеб хьун.
üfunətləndirilmə
ə. 1) alovlan(dır)ma, yan(dır)ma; 2) üfunətlən(dir)- mə, iy vermə.