Ostarbayter
Ostarbayter (alm. Ostarbeiter alman: [ˈɔstˌʔaʁbaɪtɐ], hərf. "Şərq işçisi") — İkinci Dünya müharibəsi zamanı Almaniyada məcburi əməyi yerinə yetirmək üçün işğal edilmiş Mərkəzi və Şərqi Avropadan toplanmış əcnəbi qul işçiləri üçün nasist alman təyinatı. Müharibənin əvvəlində almanlar mülki insanları deportasiya etməyə başladılar və onlar bunu 1941-ci ildə Barbarossa əməliyyatından sonra görünməmiş səviyyədə etməyə başladılar. Onlar ostarbayterləri Ukraynanın Reyxskomissariatının, Qalisiya dairəsinin (özü də Baş Hökumətə tabedir) və Reyxskomissariat Ostlandın yeni yaradılmış alman rayonlarından tuturdular. Bu ərazilərə Almaniyanın işğal etdiyi Polşa və Sovet İttifaqının işğal olunmuş əraziləri daxildir. Pavel Polyana görə, ostarbayterlərin 50%-dən çoxu müasir Ukrayna ərazisindən gələn keçmiş sovet təbəələri idi, daha sonra polşalı qadın işçilər (ümuminin 30%-ə yaxını) gəlir. Şərq işçiləri arasında etnik ukraynalılar, polyaklar, belaruslar, ruslar, ermənilər, tatarlar və başqaları var idi. Ostarbayterlərin sayı təxminən 3 milyon ilə 5,5 milyon arasında dəyişir.
1944-cü ilə qədər yeni işçilərin əksəriyyəti 16 yaşından kiçik idi, çünki daha yaşlı işçilər adətən Almaniyada xidmətə çağırılırdılar; 30%-i evlərindən götürüldükdə 12-14 yaşlarında idi.