Nipisat adası
Nipisat adası Qrenlandiyanın mərkəzi-qərbindəki Qeqqata bələdiyyəsində kiçik, məskunlaşmamış bir ada.
Nipisat adası Sisimiutdan 15 km cənubda, Devis boğazının sahilində yerləşir. Sarfannqut adasının dərhal qərbindəki İkertuq Fyordunda yerləşən kiçik adalar və göyərtələr qrupuna aiddir. Adadakı ot bitkiləri florada üstünlük təşkil edir.
18-ci əsrdə Danimarkalılar və Norveçlilər Nipisata gəldi. 1723-cü ildə Hans Eqed Nipisatda böyük sümüklü balinaları ovlamaqla məşğul olan yerli insanları tapdı və Danimarkalılar burada ilk yaşayış məntəqəsini, ticarət məntəqəsini qurdular. İki il sonra adada kiçik bir tapşırıq quruldu, ancaq 1 il sonra tərk edildi və sonra hollandiya balina ovçuları tərəfindən yandırıldı. 1727-ci ildə norveçlilər Ditlev Vib və Kristania yepiskopu Deyman Danimarka kralına Nipisatda ticarət məntəqəsinin yenidən qurulmasını və balina stansiyasının qurulmasını tövsiyə etdilər. 1728-ci ildə Danimarkalı I Frederik Nipisatda bir qala inşa etməyi əmr etdi, lakin iki il sonra onun tərk edilməsini və boşaldılmasını əmr etdi.
30 iyun 2018-ci ildə YUNESKO-nun Dünya İrsi olaraq qeyd edildi.
Qaragöz və Xacivat
Qaragöz və Xacivat — təqlidə və qarşılıqlı dialoqa əsaslanan iki ölçülü təsvirlərlə bir pərdədə oynadılan kölgə oyunudur. Qaragöz oynadana qurğusal, xəyalbaz deyirlər. Köməkçiləri çıraq, yardaq, dayrezen, sandıqkardır. Oyunda dialoqların dəyişməsi baş rollarla edilir.
Bu iki xarakterin həqiqətən yaşayıb yaşamadığı, yaşayıbsa, harada necə yaşadığı dəqiq olaraq bilinmir. Danışılanlar rəvayətlərə əsaslanır, həqiqətən yaşamış olsalar da, böyük ehtimalla bəhs edilən dövrdə tarix kitablarına girəcək qədər əhəmiyyətli görülməyiblər. Folklorşünaslar Qaragözün bəzi oyunlarda qaraçı olduğunu öz dili ilə deməsi və Bulqar qaydası çalmasını əsas götürərək onun Bizans imperatoru Konstantinin qaraçı seyisi Sofyozlu Bali Çələbi olduğunu söyləyirlər. Bir digər rəvayətə görə isə Hacı İvaz Ağa, ya da xalqın bildiyi adı ilə Xacivat və Trakyada yerləşən Samakol kəndindən olan dəmirçi ustası Qaragöz Orxan Qazi dövründə Bursada yaşayan və məscid inşaatında işləyən iki işçidir. Özləri işləmədikləri kimi başqa işçilərin işləməsinə də imkan vermirdilər. Orhan Qazinin "məscid vaxtında bitməsə, kəlləni alaramm" dediyi məscid memarı məscidin inşaatının vaxtında bitməməsinə görə Qaragöz və Xacivatı şikayət edir.