м tar. qapı nökəri (çar Rusiyasında: təhkimçilik dövründə 1861-ci ildən sonra mülkədar nökərlərindən hər biri)
-нца; м. 1) ист. = челядин 2) а) устар. Слуга, прислуга; работник по дому. б) отт. Домочадец.
-и; мн. род. - -нок, дат. - -нкам; ж. к челядин и челядинец.
м tar. rəiyyət
-а; м.; ист. см. тж. челядинка тот, кто принадлежит к челяди 1) Верный челядин.