farağatlanma
сущ. от глаг. farağatlanmaq
глаг. 1. устраиваться, устроиться 2. усмиряться, усмириться
farağatlanmaq
сущ. от глаг. farağatlaşmaq
sakitləşmə — səssizləşmə — dincəlmə
farağatlaşma
сущ. от глаг. farağatlamaq
farağatlama
глаг. 1. устраивать, устроить кого 2. усмирять, усмирить (сделать смирным, послушным чьей-л. воле)
глаг. см. farağatlanmaq
sakitləşmək — səssizləşmək — dincəlmək
f. to become* quiet / calm / still / tranquil
f. devenir vi (ê) calme (və ya tranquille)
farağatlamaq
farağatlaşmaq