sif. Qəşəng, gözəl gərdəni olan. Gərdənli qız. – Əli ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi. N.Nərimanov. Ortaboylu Səkinə ətə-cana dolmuş
Полностью »Qəşəng, gözəl gərdəni olan // enlidöş (at haqqında) (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Ərəb atın dastanını söylərəm, Üç yaşında hər nişanı bəlli olur. Bir
Полностью »...gərdənbənd 1-ci mənada. [Nəbi:] Bir ağ gün görmədin mənə gələli; Nə gərdənlik taxdın, nə üzük taxdın. S.Rüstəm.
Полностью »сущ. устар. 1. хомут (нашейная часть упряжи, состоящая из деревянного остова и покрывающего его мягкого валика) 2
Полностью »сущ. 1. хамут, гарданбаз (фургъундик кутӀундай балкӀандин гарданда ттвадай); 2. кил. gərdənbənd 1).
Полностью »...gərdənəsindən aşdı. – Maşın dolama yolları fırlandıqca geniş dağarası bir gərdənə görünürdü. S.Rəhimov.
Полностью »(Ağdam) sapeşən (alət adı). – Gərdənəni boynumuza keçirif əlimiznən fırrıya-fırrıya saf eşirix’
Полностью »sif. Dəndənəsi olan. O, dəndənəli sənəyindən yapışıb kürəyinə atdı. S.Rəhimov.
Полностью »сущ. 1. человек, изготовляющий скалки 2. вальцовщик, вальцовщица (рабочий, обслуживающий вальцовый станок)
Полностью »ə. 1) boyunbağı; 2) boyunduruq, gərdənlik; 3) qumru quşunun boynundakı halqavari cizgi; 4) taqət, iqtidar, qüdrət.
Полностью »...(дишегьлийри гарданда ттвадай безегар, хтар, кагьрабаяр ва мс.); 2. кил. gərdənlik 1).
Полностью »...əlindən fələk, Şirin kimi gül-camallım görünməz! Halqa zülfü dal gərdəni bürüyən, Zənəxdanlı, qoşa xallım görünməz!
Полностью »(Ordubad) vərdənə ilə xəmir yaymaq. – Vərdənəynən xəmiri vərdənəli: lər, so:ra oxlavnan açıf yuxa eli:lər
Полностью »...(1. ттини акъалдай алат; 2. тех. ччил цӀалцӀамарун патал алат; əl vərdənəsi гъилин варданаг).
Полностью »...gələn; gözəgəlimli. Gözəgələn ev. – [Rübabə] ucaboy, alagöz, qarasaç, gərdənli, gülərüzlü, bir sözlə, gözəgələn bir qız idi. Mir Cəlal.
Полностью »...qoruma; 4) toxunulmazlıq. İSMƏT2 ə. 1) boyunbağı, boyunluq; 2) xalta, gərdənlik; 3) həmail.
Полностью »Bax: həbəşi. Yüz xali həbəş, gərdəni mina, xəti-reyhan, Yüz sinəsi mərmər, dişi dür, afəti-dövran...
Полностью »Qədəh. Gümüş piyaləlim, altun ayaqlım, Sürahı gərdənlim, qaymaq dodaqlım, O ceyran yerişlim, ayna qabaqlım, Qurbani der: məni candan eylədi.
Полностью »fars. giysu Saç, hörük. Sinəyə, sima gərdənə tökülüb gəysuların, Bənzəyir dörd gecəlik göydə aya əbruların.
Полностью »Mələk sözünün cəmi, mələklər. Məlayikə şəklində də işlənir. Gərdəni çəkilmiş tazə sürahı, Məlayik hurizən bir bəşər olsun.
Полностью »...M.P.Vaqif. Ağ incə geyimli gözəl küncdə dayanmışdı. Qara saçları ağ gərdənini qaplamışdı. Çəmənzəminli.
Полностью »...lüğəti) Mənə qara deyən gözəl Qaşların qara deyilmi? Tökülübdü dal gərdənə Saçların qara deyilmi? (“Həmzənin Qıratı aparm
Полностью »...boylu-buxunlu, qədd-qamətli. Ucaboy oğlan. Ucaboy qadın. – [Əmi] ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi. N.Nərimanov. Sona xala kişi təbi
Полностью »...boylu-buxunlu, qədd-qamətli. Ucaboy oğlan. Ucaboy qadın. – [Əmi] ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi. N.Nərimanov. Sona xala kişi təbi
Полностью »...boylu-buxunlu, qədd-qamətli. Ucaboy oğlan. Ucaboy qadın. – [Əmi] ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi. N.Nərimanov. Sona xala kişi təbi
Полностью »...boylu-buxunlu, qədd-qamətli. Ucaboy oğlan. Ucaboy qadın. – [Əmi] ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi. N.Nərimanov. Sona xala kişi təbi
Полностью »...yana doğru çəkilmiş, dartılmış kimi olan. Afəridə xanım çəkik gərdənini oynadıb otağa gedəndə Səlim gördü ki, tacirin gözləri işıqlanıb. M.İbrahimov.
Полностью »...Siması (üzü) xoşa gələn; xoşgörkəm, göyçək, qanışirin. [Əmi] ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi. N.Nərimanov. Nəriman böyüdükcə gözəl
Полностью »...Siması (üzü) xoşa gələn; xoşgörkəm, göyçək, qanışirin. [Əmi] ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi. N.Nərimanov. Nəriman böyüdükcə gözəl
Полностью »...Üzük. Barmağında xatəm, guşində tənə; Gireh-gireh zülfün tökə gərdənə. M.P.Vaqif. Barmağında xatəm, belində kəmər; Telində güşvarə, düymə tamam zər.
Полностью »HƏNA I is. [ ər. ] Xına, boyaq. Ağzı piyaləsən, gərdəni mina; Nazik əllərində innabı həna (M.P.Vaqif). HƏNA II is. [ ər. ] Yersiz deyilən söz. Heç hən
Полностью »