kirkitləmə
“Kirkitləmək”dən f.is
сущ. от глаг. kirkitləmək
f. Kirkitlə ilməklərini sıxlaşdırmaq, kirkit vurmaq. Xalçanı kirkitləmək.
глаг. колотить гребенчатой колотушкой для уплотнения узелков при тканье ковра
гл. киркитӀ ягъун, киркитӀдив гатана кваквар чкадал ацукьарун, са-сада акӀурун (гамунин).
kirkitləmək
kirkitlənmə
kirkitlətmə
kirkitlənmək
kirkitlətmək
kərkiləmə
kirişləmə
“Kərkiləmək”dən f.is
сущ. от глаг. kərkiləmək, тесление
сущ. от глаг. kirişləmək
“Kirişləmək”dən f.is
“Kirkitmək”dən f.is
сущ. от глаг. kirkitmək
kirkitmə
bax kirkitləmək.
кил. kirkitləmək.