Поиск по словарям.

Mikrofon (yun. μικρός — kiçik, φωνη — səs) — səs dalğalarını elektrik siqnalına çevirən elektroakustik cihaz. Səsyazma prosesində ilkin mərhələ hesab edilir. Bir çox qurğularda (telefon, maqnitofon, radioqurğular) istifadə edilir. Daha geniş insan qruplarıyla danışmaq üçün insan səsini ucaltmağa ehtiyac yaranmışdı. Buna nail olmaq üçün yaradılan ilk cihazlar akustik meqafonlar idi.Eramızdan əvvəl V əsrdə Yunanistana aid ilk nümunələrdən bəziləri amfiteatrlarda aktyorların səsini akustik şəkildə gücləndirən buynuz formalı ağız boşluqları olan teatr maskaları idi . 1665-ci ildə İngilis fizikçi Robert Hooke , hər ucuna bir stəkan taxılmış uzanan məftildən düzəldilmiş " həvəskarların telefonu " nu ixtirası ilə havadan başqa bir mühitlə ilk sınaq keçirdi . 1861-ci ildə Alman ixtiraçı Johann Philipp Reis, aralıq bir cərəyan istehsal edəcək bir titrəmə membranına yapışdırılmış metal bir zolaqdan istifadə edən erkən bir səs ötürücüsü (" Reis telefonu ") qurdu . 1876-cı ildə Alexander Graham Bell və Elisha Greydən erkən telefonlarda " maye verici " dizaynı ilə daha yaxşı nəticələr əldə edildi — diafraqma bir turşu həllində keçirici çubuqa yapışdırıldı. Ancaq bu sistemlər çox zəif səs keyfiyyəti verdi.

Mikrokod – (ing. microcode, rus. микрокод) — prosessorun işini müəyyən edən çox aşağı səviyyəli kod. Mikrokod səviyyəcə maşın kodundan da aşağıdır; o, prosessorun maşın kodundakı komandanı yerinə yetirərkən nə etdiyini müəyyənləşdirir. İsmayıl Calallı (Sadıqov), “İnformatika terminlərinin izahlı lüğəti”, 2017, “Bakı” nəşriyyatı, 996 s.

Mikroterm — nisbətən isti yayı, soyuq qışı və aşağı temperaturu (0-15°) üstün tutan orqanizmlər (əksər iynəyarpaqlı bitkilər). Sərinlik sevənlər – aşağı termofil bitkilər, nisbətən soyuq və qısa yay şəraitində inkişaf edirlər. Məs. ağşam. Vegetasiya dövrünün orta günlük temperaturunun 10-15° olmasına üstünlük verir. Mikroterm, hidroterm, hiqrofitlər, mezofitlər və kserofitlərə ayrılır. R.Ə.Əliyeva, Q.T.Mustafayev. “Ekologiya” (Dərs vəsaiti). Bakı, “Bakı Universiteti” nəşriyyatı, 2004, s. 379 – 424.