сущ. см. nisbilik
nisbiyyət
относительность
i. bax nisbilik
der; -nisbiyyət, nisbilik
die; - 1. (Beschränkung) məhdudiyyət; 2. (Relativität) nisbiyyət, nisbilik
ə. 1) yarılıq; 2) bölmə, bölgü
прил. злонамеренный (имеющий дурные намерения); недоброжелательный. Pisniyyət adam злонамеренный человек
pisniyyət
s. ill-disposed, hostile, ill-meaning, ill-intentioned
sif. malintentionné, -e
прил. см. pisniyyət
прил. pisfikirli, pisniyyət, qərəzli, qərəzkar.
adj. bədxah, pisniyyət, kinli, nifrətli
прил. kinli, ədavətli, qərəzli, bədxah, pisniyyət.
сущ. безотносительность
nisbiyyətsizlik
безотносительность
прил. безотносительный (оцениваемый независимо от каких-л. условий)
