1. sif. Pardaqlama işi görən; pardaqlayan, cilalayıcı. Pardaqlayıcı dəzgah. 2. bax pardaqçı.
Полностью »1. прил. цӀалцӀамардай, цӀарцӀар (нур) гуз тадай (мес. станок); 2. кил. pardaqçı.
Полностью »Təqlidi sözdən (parıltı) əmələ gəlib. Əsli par-la-q-la-yıcı kimi olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »I прил. 1. полировальный (предназначенный, служащий для полирования). Pardaqlayıcı dəzgah полировальный станок 2. шлифовальный (предназначеный для шли
Полностью »n 1. pardaqçı, cilalayıcı; cilalayıcı fəhlə; 2. pardaqlayıcı / cilalayıcı maşın
Полностью »...pardaqlamaqdan ibarət olan, pardaqlama işi ilə məşğul olan; cilalayıcı, pardaqlayıcı (adam). Pardaqçı usta.
Полностью »...(ед. абразив м) xüs. abraziv materiallar (cilalayıcı, itiləyici və pardaxlayıcı materiallar).
Полностью »...üzərinə bir şey sürtməklə, çəkməklə ona parıltı vermək; işıldatmaq. Taxtanı pardaqlayıb parıldatmaq. // İşıldatmaq, parlatmaq. Dirəkdən asılmış iri f
Полностью »