məch. Qıyğacı bükülmək, ya kəsilmək
qıyqaclanmaq
глаг. резаться, быть срезанным, складываться, быть сложенным вкось
сущ. от глаг. qıyqaclanmaq
qıygacılanmaq
f. Bir şeyi (kağızı, parçanı və s.-ni) qıyğacı bükmək və ya qıyğacı kəsmək. Çarqatı qıyğaclayıb başına atdı
“Qıyğaclanmaq”dan f.is
сложить или резать материю, бумагу и прочее наискось
глаг. nəyi сложить, срезать (материю, бумагу и проч.) наискось, вкось
гл. кирсеба кӀватӀун, къатун ва я атӀун (ччар, парча ва я мс. затӀ).
qıyqaclamaq
qıyqaclanma
qıyğaclamaq
qıynaqlanmaq
qıyğacılatmaq
qıyğacılanma
məch. Qıynaqla tutulmaq, qıynağa keçirilmək, caynaqlanmaq
məch. акатун, кьунваз хьун (къармахрив, тапацдив).
f. Qırmancla vurulmaq
глаг. схватываться, быть схваченным когтяями, оказаться в когтях
“Qıyğaclamaq”dan f.is
сущ. от глаг. qıyqaclamaq
qıyqaclama
qıyğaclama
сущ. от глаг. qıynaqlanmaq
несов. 1. qamçılanmaq, qırmaclanmaq; 2. məc. tələsdirilmək, qovulmaq; 3. sürətləndirilmək.