süründürücü
I сущ. см. süründürməçi II прил. 1. волокитный (связанный с волокитой, с выполнением многих формальностей, с хлопотами) 2
волокитчик
м süründürücü, süründürməçi, rəsmiyyətçi.
м dan. süründürücü, işi ləngidən, işə mane olan adam.
bax büzüşdürücü
вяжущий, терпкий
прил. заставляющий думать, задуматься
s. bax büzücü
bürüşdürücü
düşündürücü
сущ. см. süründürməçilik
süründürücülük