глаг. брыкать, брыкаться: 1. иметь свойство, обыкновение бить ногами; лягать, лягаться (о животных) 2
Полностью »сущ. кӀурув (кӀурарив) ягъун, кӀвачив (кӀвачерив) ягъун, кӀур (кьуьл, кӀвач) гелягъун (мес. кали).
Полностью »f. Soncuq atmaq, təpik atmaq, şıllaq atmaq. Cöngə isə hey soncuqlayır, təkə kimi atılıb-düşürdü. S.Rəhimov
Полностью »...kəlməsinin təhrifidir. Söz sancaqlamaq (yəni sancmaq) kimi olub, sonra soncuqlamaq şəklinə düşüb. Deməli, sancaq, sancmaq, soncuq kəlmələri kökdaşd
Полностью »ж 1. qatlayıb sancaqlama; çırmalayıb sancaqlama; altdan sancaqlama; 2. sancaqlama, bənd etmə.
Полностью »Ərəbcədir, “hovlama, şişmə, soyuqlama” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »(Şamaxı) 1. soyuqlama nəticəsində qaramalın dilində əmələ gələn şiş 2. dildə səpgi, qızartı
Полностью »ж мн. нет soyuqdəymə, soyuqlama; схватить простуду soyuq dəymək, özünü soyuğa vermək.
Полностью »1. qəlpələndirmə, qopartma; 2. sancaqlama, ilişdirmə, bənd etmə; 3. çıxarma, açma, sancağınıə çıxartma; 4. sancaqla naxış açma
Полностью »