yavıncımaq
глаг. зависеть, быть зависимым от кого-л
сущ. от глаг. yavıncımaq
(Cəbrayıl, Füzuli) yalvarmaq. – Yavıncıdı kin, məni də özünnən apar (Cəbrayıl)
yavıncıma