сущ. 1. величие, величественность, величавость 2. могущественность, мощность 3. торжественность
1 сущ. устар. верхняя меховая одежда наподобие пальто 2 устар. I нареч. максимум, максимально, самое большее II прил
сущ. устар. величественность; см. əzəmət
сущ. бот. кохия (род растений сем. маревых)
I сущ. бот. мушмула: 1. плодоносящий кустарник или небольшое дерево 2. плод этого дерева; шишка II прил
I сущ. шишковидный нос II прил. с шишковидным носом
прил. мед. шишковидный
сущ. место, засаженное, заросшее мушмулой
прил. анат., мед. шишковидный, шишковатый. Əzgilşəkilli vəzi шишковидная железа
прил. анат., мед. шишковидный. Əzgilvari vəzi шишковидная железа
прил. усталый, утомлённый, истощённый
прил. разг. см. əzgin
сущ. от глаг. əzginləşmək
глаг. утомляться, утомиться, чувствовать усталость
сущ. усталость, утомлённость. Əzginlik hissi чувство усталости, утомления, əzginlik hiss etmək чувствовать усталость
прил. 1. уничтожающий, сокрушительный, сокрушающий: 1) разящий. Əzici zərbə уничтожающий удар 2) перен
сущ. сокрушительность
I прил. мятый, измятый, смятый, помятый. Əzik kapot помятый капот, əzik mis samovar помятый медный самовар, bir neçə əzik əsginas несколько смятых асс
прил. перемятый, сильно измятый; əzik-əzik etmək сильно измять, əzik-əzik olmaq измяться, стать измятым, перемятым
прил. разг. мятый, измятый, перемятый
сущ. от глаг. əzikləmək
глаг. nəyi мять, помять что
прил. 1. с вмятиной 2. с ушибом, ушибленный
сущ. состояние мятого, помятого, измятого
нареч. кокетливо, жеманно
нареч. кокетливо, жеманно. Əzilə-əzilə danışmaq говорить кокетливо, əzilə-əzilə cavab vermək отвечать кокетливо
сущ. от глаг. əzilib-büzülmək, кокетство, жеманство
глаг. кривляться, кокетничать, жеманиться
сущ. от глаг. əzilmək 1. мед. ушиб, травма 2. смятие. Əzilmə zonası геогр. зона смятия, əzilmə yoxlaması тех
глаг. 1. мяться, смяться, измяться, помяться: 1) становиться, стать помятым, негладким. Əzilmiş meyvələr помятые фрукты 2) перен
прил. устар. 1. большой 2. высокий, высший
прил. см. əzik-əzik
сущ. устар. 1. намерение, умысел, замысел 2. направление, движение в какую-л. сторону
прил. устар. высокопоставленный
прил. 1. мятый, измятый 2. жалкий, вызывающий сострадание; страдальческий (о голосе) 3. перен. усталый, изнурённый, утомленный
сущ. состояние усталости, утомленности
сущ. 1. крошки (мелкие кусочки какого-л. сыпучего вещества) 2. вмятина 3. перен. усталость
прил. разг. измятый, помятый. Əziş-büzüş palto помятое пальто
сущ. от глаг. əzişdirmək
глаг. 1. быть измятым, помятым 2. быть избитым
сущ. от глаг. əzişdirilmək
глаг. 1. nəyi сильно мять, измять что 2. kimi колотить, бить, избивать, избить кого
сущ. 1. мука, мучение, страдание. Çəkilən əziyyətlər перенесённые страдания, dəhşətli əziyyətlər страшные муки 2
нареч. с трудом: 1. прилагая усилия. Əziyyətlə yerimək передвигаться с трудом, əziyyətlə dağa qalxmaq с трудом подниматься на гору 2
прил. трудный: 1. полный трудностей, испытаний, лишений. Əziyyətli yol трудный путь, əziyyətli yoxuş трудный подъём, əziyyətli həyat трудная жизнь 2
сущ. трудности, тяготы. Lüğətçilik işinin əziyyətliliyi трудности словарного дела, yolun əziyyətliliyi трудности дороги
I прил. нетрудный. Əziyyətsiz iş нетрудная работа II нареч. без труда. Əziyyətsiz çatdırmaq доставить без труда
сущ. нетрудность
I прил. дорогой, милый: 1) близкий к сердцу. Əziz bacım моя дорогая сестра, əziz nənəm моя милая бабушка, əziz dostum! дорогой друг! 2) в обращении: к
I прил. избалованный, балованный, шаловливый II сущ. баловень, баловник, баловница