ağızcıq
ağızcıq
is. 1. “Ağız”dan kiç. 2. bot. Çiçəyin dişiciyinin üst tərəfdən ayrılmış hissəsi. [Miçurin] axtalanmış çiçəyin qalpağını açıb onun dişiciklərinin ağızc
Полностью »I сущ. 1. устье (выходное отверстие, выход) 2. бот. устьице (отверстие между клетками в кожице листа растения, служащее для испарения влаги и газообме
Полностью »