betrügen
vt 1. aldatmaq; 2. F başa börk qoymaq, dələduzluq etmək, qandırmaq, ələ dolamaq; dodu gəlmək, hoqqabazlıq etmək, məğbun etmək; 3. (in der Ehe) zina etmək; j-n um et. ~ birisinin başına börk qoymaq, birisin aldatmaq, adam boyamaq; fig. başını (başda) dolandırmaq; vr sich (selbst) ~ özünü aldatmaq, öz başına börk qoymaq; sich ~ lassen aldanmaq. Betrüger, der; -s, -yalançı, fırıldaqçı, hiyləbaz, dələduz, cüvəllağı, adam-oynadan, adamaldadan, həlləm-qəlləm, hiyləkar, hoqqabaz, əyyar