bitişmə
fi. 1. joining, connection, growing together; 2. anat. Comissure, cicatrization
yapışma — calanma — birləşmə
1 сущ. от глаг. bitişmək 1. соединение 2. приращение 3. срастание, сращение. Bitişmə prosesi процесс сращения, frazeoloji bitişmə лингв
is. jonction f, soudure f ; connexion f ; anat. commissure f, cicatrisation f
“Bitişmək”dən f.is