BİTMƏMİŞ
прил. лингв. незаконченный, неоконченный, несовершенный. Bitməmiş keçmiş zaman неоконченное прошедшее время, bitməmiş gələcək zaman будущее несовершенное время, bitməmiş tərz несовершенный вид
fs. 1. unfinished, incomplete; ~ hekayə unfinished story; ~ reaksiya kim. incomplete reaction; 2. qram
Полностью »sif. inachevé, -e, incompl||et, -ète ; ~ hekayə un récit inachevé ; une histoire incomplète ; ~ reaksiya kim
Полностью »