brennen
vt 1. yandırmaq; 2. (Holz) yandırmaq; 3. (Haare) burmaq, burdurmaq; 4. (Ziegel) bişirmək; vi 1. yanmaq, alovlanmaq, alışmaq; die Kerze brennt şam yanır; das Licht brennt çıraq yanır; 2. (Augen, Wunde) acışmaq, yanmaq, göynəmək; 3. (vor Ungeduld) arzu etmək, səbirsizliklə gözləmək; 4. (darauf ~ etw. zu tun) bir şeyi etmək üçün yanıb-yaxılmaq; es brennt! yanğın!; auf der Zunge ~ dilin ucunda olmaq