burcuxmaq
гл. чкадилай юза хьун, къатадун.
f. to fidget, to move restlessly, to toss and to turn
f. Qurdalanmaq, yerindən tərpənmək. Yəhya Kamal stulda burcuxdu, ağır-ağır danışdı. Mir Cəlal. Hər ikisi paltarını soyunub, yerinə girsə də, bir neçə