CONFIRMATION

n 1. sübut, dəlil, əsas, fakt; təsdiq etmə; ~ of a statement / news / a promise / rumours məlumatı / xəbəri / vədi / şayiələri təsdiq etmə; The report lacked confirmation Hesabat təsdiq edilmədi; 2. təsdiqlənmə, təsdiqləmə; ratifikasiya edilmə

CONFIRM
CONFIRMATIVE

Значение слова в других словарях