dördbölgülü
dördbölgülü
прил. 1. состоящий из четырех отделений, секций 2. лит. четырёхстопный (состоящий из четырех стихотворных стоп)
Полностью »sif. Dörd gözdən (bölmədən, hissədən) ibarət olan. Dördbölüşlü duzqabı. Dördbölgülü meydan
Полностью »