dızıltı
сущ. цӀизздай ван.
is. bourdonnement m, vrombissement
i. buzz, hum
is. Dız-dız səsi. [Ovçu Qasım:] Gördüm kolun altında bir kor sərçə oturub, arının dızıltısını eşitcək ağzını ayırdı və arı buğdanı onun ağzına buraxıb
жужжание