is. məh. Bitki bitirməyən, məhsul verməyən yer
dızqax
s. d.d. 1. (qorxaq) cowardly; fainthearted, timid; 2. (arıq) thin, lean
сущ. нугъ. хъач экъечӀ тийир, магьсул тагур чка.
(Şəmkir) qorxaq. – Ə:, nə dızqağ adamsaη, işdən də adam qorxarmı?
sif. peureu//x, - se ; maigre