1. insanın özünü Allaha təslim etməsi; 2. azandan sonra namaza çağırış.
həccə gedən ziyarətçilərin ihram vəziyyətindən çıxmaları.
xristianlıqda tanrının üç ünsürünün birləşmiş olduğuna inanma (İsaya, Ruhulqüdsə və Məryəmə etiqad etmə)
1. açma, şərh etmə; 2. anlatma, başa salma, aydın danışma.
1. bir adamın dinə etiqad gətirdiyinə şahidlik etmə; 2. namazda oturaraq qılanan hissə; vaxtında kəlmeyi-şəhadəti demək
Quran surələrindən birinin adı («tövbə» deməkdir).
həcc vaxtı zəvvarın Kəbəni 7 dəfə dolanması.
Kəbənin ətrafına dolanmaq və onu ziyarət etmək.
təvaf yeri, ibadətgah.
hər şeyi Allaha buraxma, Allahdan imdad və kömək gözləmə; Allaha söykənmə, sığınma.
Quranın şərhi, yozumu, izahı.
nəzər duası; gözmuncuğu.
su olmayan yerdə dəstəmaz əvəzinə təmiz torpağa və ya toza, quma əlləri sürtüb dəstəmaz alma.
itaətetmə, ürəyində Allah qorxusu olan.
bax yas.
təziyəli adam.
bax yaslı.
Kəbənin başına dolanma.
Quranı gözəl səslə, gözəl avazla oxuma.
Quran surələrindən birinin adı («əncir» deməkdir).
xilqət, əsil, yaradılmış.
qədim yunan əsatirində: allahlarla vuruşan div.
tomizm təliminin, tomizm cərəyanının tərəfdarı.
elmi ilahiyyatın xidmətinə verən, ilahi başlanğıcı ən ali reallıq hesab edən dini-fəlsəfi təlim.
katolik kilsə ruhaniliyinə məxsus başın bir hissəsinin qırxılması.
1. bəzi ibtidai xalqlarda sitayiş edilən heyvan, bitki və s.; 2. bu cür heyvanın və ya başqa bir şeyin surəti
bəzi xalqlarda din forması, ibtidai təsəvvür; totemlərə sitayiş etmə.
1. Allahın təkliyinə inanma; təkallahlılıq, monoteizm; 2. Allahı bir, vahid, tək hesab etmə.
yeddi xristian ayinlərindən biri; günah və qəbahətlərindən əl çəkib, Allaha üz tutaraq bir daha günah etməyəcəyinə söz vermə; Allahdan üzr istəmə, All
Musa peyğəmbərə göydən nazil olmuş dini kitab. «Bibliya»nın birinci hissəsi – Əhdi-ətiq («şəriət», «qanun», «namus» deməkdir)
şərh etmə, izah etmə, aydınlaşdırma.
xristian dini kitablarından birinin adı.
1. xristian ehkamına görə guya vahid Allah üç şəxsdən mövcuddur; ata-Allah, oğul-Allah, müqəddəs ruh-Allah; 2
cənnətdə bitən gözəl bir ağac.
Quran surələrindən birinin adı («dağ» deməkdir).
ən böyük; ulu Tanrı (Allah), ən böyük Allah, ən uca Allah.
1. ibadətkarlıq, köləlik; 2. itaət, asılılıq.
axirətə aid.
peyğəmbər əleyhissəlamın bayrağının adı («qartal» deməkdir).
o biri dünya, axirət dünyası, axirət.
şəriət qanunlarına görə verilən cəza.
cəmdə: 1. alimlər; 2. din alimləri (müctəhidlər, axundlar).
1. Allahın varlığı; ilahi məqam; 2. allahlıq; ilahilik.
xalq, millət; müsəlman icmasının birliyi; bir peyğəmbərə inanan adamlardan ibarət icma; dindaşlar.
islam milləti, müsəlmanlar.
Quranın ilk və orijinal nüsxəsi; Fatihə (həmd) surəsinin adlarından biri.
kiçik həcc; zülhiccə ayının 8-9-10-u istisna olunmaqla ilin hər hansı vaxtında Məkkəni ziyarət etmə; həcc, ziyarət
axirət işləri.
hər bir adət, qayda; ürf-adət, dinin adətləri, qanunları.
bax ürf.