DOĞRANTI
сущ. собир. куски, обрезки
сущ. куьткуьннавай, атӀанвай, кӀус-кӀус авунвай затӀар; кӀусар, кӀарар, тикеяр ва мс (санал).
Полностью »top. Doğranmış, kəsilmiş şeylər; qırıntı; doğramaq nəticəsində hasil olmuş tör-töküntü. [Yunis Səlimova:] Nədir o? Bir yığın doğrantı tökübsünüz, həyə
Полностью »