DURNAGÖZLÜ
прил. см. durnagöz
sif. şair. 1. Gözəl, aydın gözləri olan. [Gülsənəm:] Kəndimizdəki durnagözlü qızları ürkütməklə saymaq olmur
Полностью »прил. шаир. 1. дурнадин хьтин иер, экуь, гуьзел вилер авай (мес. руш); 2. пер. михьи, саф, гьамга хьтин, мип-михьи (мес
Полностью »