сущ. нора:
1. углубление под землёй, вырытое животным и служащее ему жилищем
2. перен. разг. маленькое тёмное помещение
сущ. 1. гьайванри ччилин кӀаник эгъуьндай муг (мес. кьифре, сикӀре ва мс.); 2. пер. гъвечӀи ва усал кӀвал, кума, демек
Полностью »is. 1. Heyvanların torpaq altında qazıdıqları yuva. Tülkü dəməyi. Siçan dəməyi. – Günorta vaxtı siçan öz dəməyində olur, ona binaən ol zaman mallar ye
Полностью »