ECONOMIC

Homo economicus (latın dilindən – «iqtisadi insan») — insanların daim rasional və dar mənada şəxsi maraqları olan, subyektiv olaraq müəyyən edilmiş məqsədlərini optimal şəkildə həyata keçirən subyektlər kimi təsviri. Bu, bəzi iqtisadi nəzəriyyələrdə və pedaqogikada istifadə edilən Homo sapiens haqqında söz oyunudur.Oyun nəzəriyyəsində Homo economicus çox vaxt mükəmməl rasionallıq fərziyyəsi ilə modelləşdirilir. Burada güman edilir ki, subyektlər həmişə istehlakçı kimi faydalılığı və istehsalçı kimi mənfəəti maksimuma çatdıracaq şəkildə hərəkət edirlər. Onlar bu məqsədlə özbaşına mürəkkəb deduksiyalar həyata keçirə bilirlər. Onlar həmişə bütün mümkün nəticələr üzərində düşünməyə və mümkün olan ən yaxşı nəticəyə gətirib çıxaracaq hərəkət istiqamətini seçməyə qadir olurlar. İnsan davranışına dair bir nəzəriyyə olaraq, bu, koqnitiv qərəzlərini və digər irrasionallıqları araşdıran davranış iqtisadiyyatı anlayışlarına, idrak və vaxt məhdudiyyətləri kimi praktik elementlərin subyektlərin rasionallığını məhdudlaşdırdığını fərz edən məhdud rasionallığa ziddiyyət təşkil edir. == Termin tarixi == "İqtisadi insan" termini ilk dəfə XIX əsrin sonlarında Con Stüart Millin siyasi iqtisad üzrə işini tənqid edənlər tərəfindən istifadə edilmişdir. Millin burada istinad edilən yazısı belədir: Adam Smit "Əxlaqi hisslər nəzəriyyəsi" əsərində fərdlərin başqalarının rifahına simpatiya bəslədiyini iddia etmişdi. Digər tərəfdən, Smit "Millətlərin sərvəti"ndə yazırdı: Homo economicus anlayışının neoklassik nəzəriyyədə ilkin rolu milli iqtisadiyyatda və adi vətəndaşların rifahında daha da artımı sürətləndirmək üçün qanunların və prinsiplərin kəşf edilməsi haqqında ümumi məqsədi əhatə etmək üçün ümumiləşdirilmişdir. Bu qanunlar və prinsiplər iki idarəedici faktor ilə – təbii və sosial faktorlar ilə müəyyən edilirdi.