EVSİZ-EŞİKSİZ
прил. бездомный (не имеющий жилища); без крова; evsiz-eşiksiz, gorsuz-kəfənsiz без пристанища; evsiz-eşiksiz qoymaq kimi оставить без крова кого ; evsiz-eşiksiz qalmaq остаться без крова
sif. Yaşayacaq yeri; evi, ailəsi olmayan. [Nazlı:] Təngə gəlmişəm. Adam evsiz-eşiksiz, onun-bunun küncündə nə qədər yaşayar? İ
Полностью »