girmə
girmə
is. məh. Kolluq, kol-kosluq. Kəsdilər girməni Cəbilə Osman; Verməsin arxaya keçməyə aman. H.K.Sanılı
Полностью »1 сущ. от глаг. girmək: 1. вход, вхождение 2. въезд 3. наступление (о времени). Qışın girməsi наступление зимы 4
Полностью »I (Qazax, Mingəçevir) çayın keçid yeri II (Əli Bayramlı) kolluq III (Kürdəmir, Mingəçevir) yuyulduqdan sonra qısalmış paltar
Полностью »