1. f.is. кил. görsətmək; 2. рах. аламатдин, ажайиб, вилериз такур затӀ.
сущ. 1. от глаг. görsətmək 2. чудо: 1) по суеверным представлениям, явление, возникшее под влиянием сверхъестественной силы 2) нечто необычное, вызыва
(Füzuli) bax görkəzmə. – Görsətmə uşaxdı, işə-zade:tmir
1. “Görsətmək”dən f.is. 2. dan. Əcaib, qeyri-adi, görünməmiş şey