sif. aux lunettes ; qui porte des lunettes
sif. aux lunettes ; qui porte des lunettes
sif. 1. Gözündə gözlük olan, gözlük taxmış: eynəkli, çeşməkli. Gözlüklü qadın. Gözlüklü müəllim. – Gözlüklü qoca kitabları vərəqlədikcə toz qalxırdı
Полностью »прил. разг. очкастый, в очках, носящий очки; gözlüklü ilan зоол. очковая змея, кобра (змея с рисунком на голове или шее, напоминающим очки)
Полностью »прил. 1. (вилерал) чешмегар алай; 2. кил. gözcüklü; 3. гьава дегишдай вил авай (кил. gözlük 2); ** gözlüklü ilan зоол
Полностью »
