hallıca
нареч. зар. рах. ацӀай (беден алай), куьк, тунпуц (мес. дишегьли).
zərf zar. dan. Dolğun (bədənli), koppuş. [Sultan bəy:] …Mənimki bir hallıca, dulluca arvaddır. Ü.Hacıbəyov