təql. Hırıldayan adamın çıxardığı səs. Şahmar direktorundan ilk dəfə belə tərif eşitdiyinə görə sevinib, hırıltı ilə güldü
сущ. разг. смех. Sırtıq hırıltı назойливый (без серьёзной причины) смех
hırıltı
qəhqəhə — irişmə
təql. гьир-гьир, кӀир-кӀир, хи-хи (гьиргьир ацалтна хъуьредай касдин ван).
hırıltı bax gülüş